Ολόκληρο το τελικό υπόμνημα που απέστειλε ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου 'Τα Κόροντα' για την βιομάζα στην Χρυσοβίτσα
Ολόκληρο το τελικό υπόμνημα που απέστειλε ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου 'Τα Κόροντα' μέσω δικηγόρου ενάντια στην απόφαση της Αποκεντρωμένης να χορηγήσει άδεια για τη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής ενέργειας απο βιομάζα στο χωριό μας.
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Του Συλλόγου με την Επωνυμία «Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου ¨Τα Κόροντα¨ όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον πρόεδρο Ταξιάρχη Αλ. Σάββα και τη Γεν. Γραμματέα Καλλιρρόη Κων. Γεωργούλα.
ΚΑΤΑ
Της υπ΄αρ. πρωτ. 536/33751/13-04-2016 απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, Γενική Διεύθυνση Χωροταξίας και Περιβαλλοντικής Πολιτικής, Διεύθυνσης περιβάλλοντος και χωρικού σχεδιασμού Δυτικής Ελλάδας, τμήμα περιβαλλοντικού χωρικού σχεδιασμού, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την εγκατάσταση και λειτουργία του έργου «Παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας από αξιοποίηση βιομάζας, ισχύος 1 MW¨ της ατομικής επιχείρησης ¨ΖΗΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ » , στη θέση Κλημάτια της Τ.Κ. Χρυσοβίτσας Δ. Ξηρομέρου, Π.Ε. Αιτωλ/νίας, Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
*******************************
Ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα», άσκησε ενώ-πιόν σας την από 11-5-2016 προσφυγή του, με την οποία και για τους λόγους που αναφέρει σ΄ αυτή ζητεί την ακύρωση της 536/33751/13-4-2016 προσβαλλόμενης απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου.
Με το παρόν υπόμνημά μας παρακαλούμε , όπως κατά την εκδίκαση της παραπάνω προσφυγής μας , λάβετε υπόψη σας και τα παρακάτω:
Η επίμαχη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) (για την κατα-σκευή και τη λειτουργία μονάδας ηλεκτρικής ενέργειας στην Τοπική Κοινότητα Χρυσοβίτσας του Δήμου Ξηρομέρου είναι μνημείο προχειρότητας και δεν περιέ-χει ούτε τα βασικά και στοιχειώδη στοιχεία που πρέπει να περιέχει μία αντίστοιχη μελέτη. Παρόλα αυτά, ο ασκών καθήκοντα Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου κος Διονύσιος Παναγιωτόπουλος, στηριζόμενος στη μελέτη αυτή και εντελώς αβασάνιστα, ενέκρινε με την προσβαλλόμενη απόφασή του στις 13-4-2016 τους περιβαλλοντικούς όρους για την εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας του έργου «Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αξιοποίηση βιομάζας ισχύος 1ΜW της ατομικής επιχείρησης «ΖΗΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ» στη θέση «Κλημάτια» της Τοπικής Κοινότητας Χρυσοβίτσας του Δήμου Ξηρομέρου Ν.Αιτωλ/νίας.
H επίδικη ΜΠΕ δεν προσδιορίζει επακριβώς και ως εκ τούτου δεν αξιολογεί εναλλακτικές λύσεις τόσο ως προς τη χωροθέτηση της μονάδας όσο και για την προταθείσα τεχνολογία. Ειδικότερα:
1. Θεσμικά η περιβαλλοντική αξιολόγηση μέσω της ΜΠΕ, αποτελεί βασικό εργαλείο για τη μείωση ή και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον από την κατασκευή και λειτουργία έρ-γων και δραστηριοτήτων ή και την ακύρωση εφόσον οι βλάβες είναι μη αναστρέψιμες επιπτώσεις (μηδενική λύση).
Στην προκειμένη περίπτωση ακόμη όπως προκύπτει από την προσεκτική εξέταση του φακέλου ως προς τη χωροθέτηση (επιλογή θέσης εγκατάστασης) η ΜΠΕ δεν αναφέρει καθόλου εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση που υπάρξει εμπόδιο στη φάση της κατασκευής και των εκσκαφών από πολύ πιθανό εντοπισμό αρχαιοτήτων. Έτσι όχι μόνο δεν περιγράφονται, αλλά ούτε καν αναφέρονται περαιτέρω εναλλακτικές λύσεις που εξετάστηκαν, σε αντίθεση με τα οριζόμενα στο νόμο (άρθρο 11 παρ. 4 Ν. 4014/2011, όπως ισχύει). Η επίδικη ΜΠΕ, αντί εναλλακτικών λύσεων που όφειλε να αναφέρει (βλ. σελ. 30 της ΜΠΕ), περιορίζεται να αναφέρει, ότι επιλέχθηκε ως θέση μια περιοχή που σε πρώτη φάση δεν εμπίπτει σε περιοχή προστασίας και ότι για την επιλογή της θέσης ελήφθησαν υπόψη τα αναφερόμενα κριτήρια χωροταξικά και περιβαλλοντικά, όπως ορίζονται στην ΚΥΑ 49828/2008 και στα άρθρα 8 και 9 του Ν. 3851/2010 του ΥΠΕΚΑ (βλ. αναλυτικά την παρακάτω υπ΄αρ. 28127/31-7-2015 απόφαση του ΠΑΠΕΝ κ. Π. Σκουρλέτη).
Επιπλέον ως προς την επιλογή της εφαρμοζόμενης τεχνολογίας εξηγείται αναλυτικά η επιλογή της συγκεκριμένης τεχνολογίας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την καύση φυτικών ελαίων, παρουσιάζοντας μεν τα πλεονεκτήματα της επιλεγείσας τεχνολογίας, χωρίς όμως αυτά να συγκρίνονται με τυχόν λοιπές εξετασθείσες εναλλακτικές λύσεις. Να σημειωθεί επίσης, ότι εφόσον το έργο δεν χωροθετείται εντός ΒΙΠΑ υφίσταται οπωσδήποτε υποχρέωση εξέτασης εναλλακτικών λύσεων και σε κάθε περίπτωση δεν θεραπεύεται η έλλειψη αναφοράς και περιγραφής στην ΜΠΕ των εναλλακτικών λύσεων (βλ. ad hoc: α) απόφαση της 17-4-2015 του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΠΑΠΕΝ) κου Π. Λαφαζάνη, με την οποία ακυρώνει λόγω διαπίστωσης παράβασης νόμου, την από 15-1-2015 απόφαση του Γεν. Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής που ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για την επανεξέταση και λειτουργία του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα (φυτικά έλαια) ισχύος 1MW στη θέση «Ντοροβατέζα ή Στρογγύλη ή Ελιές Καλογρέζας ή Ντάγλα του Δήμου Μαρ-κόπουλου Μεσογαίας της Περιφέρειας Αττικής, β)την υπ΄αρ. 28127/31-7-2015 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΑΠΕΝ) κου Π. Σκουρλέτη, (βλ. την υπ΄αρ. 28127/31-7-2015 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΑΠΕΝ) κου Π. Σκουρλέτη, με την οποία ακυρώθηκε, λόγω διαπίστωσης παράβασης νόμου, την υπ΄αρ. 19883/650/5-5-2015 απόφαση του ασκούντος καθήκοντα Γεν. Γραμμα-τέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου Δυτικής Μακεδονίας που ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για την έγκριση- εγκατάσταση μονάδας «Παραγωγής Βιοαερίου από στερεά βιομάζα προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ( ΑΠΕ) εγκατεστημένης ισχύος 100kw της εταιρίας «ΒΟΛΤΕΡ ΑΕ», στη θέση «ΓΚΑΜΗΛΑ -ΦΤΕΡΗ» της Τοπ. Κοιν. Μαρμάρων του Δήμου Ιωαννιτών, γιατί κρίθηκε ότι η ΜΠΕ δεν περιείχε τις εναλλακτικές λύσεις έναντι των οποίων πλεονεκτούσε).
Επιπλέον, το ακίνητο που επιλέχθηκε για την εγκατάσταση της εν λόγω μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως αυτό περιγράφεται με λε-πτομέρεια στην υποβληθείσα μελέτη περιβαλλοντικών όρων, δεν πληροί ούτε κατ’ ελάχιστο τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια χωροθέτησης εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης της ενέργειας από Βιομάζα, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 18 της ΚΥΑ 49828/12-11-2008 (ΦΕΚ τεύχος Β΄2464/3-12-2008) «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού». Ειδικότερα, στην παρ.1 του άρθρου 18 της παραπάνω ΚΥΑ προβλέπεται ότι «1.Ως προνομιακές περιοχές χωροθέτησης εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης της ενέργειας από Βιομάζα ή Βιοαέριο, θεωρούνται ενδεικτικά, οι χώροι που βρίσκονται πλησίον γεωργικών εκμεταλλεύσεων παραγωγής της πρώτης ύλης, ΧΥΤΑ , εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων ,μεγάλων κτηνοτροφικών ή πτηνοτροφικών μονάδων, μονάδων παραγωγής χαρτοπολτού, μονάδων παραγωγής χυμών και τοματοπολτού , πάσης φύσεως γεωργικών ή κτηνοτροφικών βιομηχανιών, ζωοτροφών κλπ». Στην κρινομένη υπόθεση, δεν υφίσταται κανένα από τα παραπάνω κριτήρια, γεγονός εξάλλου που προκύπτει και από την ανάγνωση της μελέτης και το σχετικό φωτογραφικό υλικό.
2. Στην κρινόμενη ΜΠΕ βεβαιώνεται ότι για την πρόσβαση στο ακίνητο, που θα κατασκευαστεί το επίμαχο έργο, υφίσταται αγροτικός δρόμος και προ-σκομίζεται από τον επενδυτή η υπ΄αρ. 1612/20-2-2015 βεβαίωση του Προέ-δρου της Τοπικής Κοινότητας Χρυσοβίτσας Ιωάννη Χρ. Χρόνη (βλ. σελ. 58 της ΜΠΕ στο κεφάλαιο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ με στοιχείο α΄ και το υπ΄αρ. 58 έγ-γραφο της προσβαλλόμενης απόφασης). Η βεβαίωση αυτή είναι ανυπόστατη και σε κάθε περίπτωση άκυρη μη παράγουσα έννομες συνέπειες, δεδομένου ότι ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας δεν έχει τη δικαιοδοτική ικανότητα έκδοσης τέτοιων βεβαιώσεων, ούτε κατά το νόμο 3863/2006 (Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας), ούτε κατά το νόμο 3852/2010 (Νόμος για την αποκεντρωμένη Διοίκηση). Αντίθετα για τον χαρακτηρισμό ενός δρόμου ως αγροτικού είναι η Πολεοδομία (και στην προκειμένη περίπτωση αρμόδια είναι η Πολεοδομία Αμφιλοχίας) μετά την υποβολή βεβαίωσης των απαραίτητων δικαιολογητικών. Πέραν της παραπάνω ανυπόστατης και άκυρης βεβαίωσης δεν υπάρχει και δεν γίνεται επίκληση άλλου εγγράφου (τίτλου ιδιοκτησίας ή δικαστικών αποφάσεων ή άλλου εγγράφου), από το οποίο να προκύπτει η ύπαρξη οδού που να εξυπηρετεί το ακίνητο, στο οποίο πρόκειται να κατασκευαστεί το επίμαχο έργο, παρά μόνο ένα μονοπάτι για τις ανάγκες του στρατού σε έκτακτες περιστάσεις. Να σημειωθεί δε, ότι μέχρι πρόσφατα οι ιδιοκτήτες των κτημάτων που παρεμβάλλονται, εξυπηρετούσαν κάθε χρόνο τον προκάτοχο του επενδυτή για την εκμετάλλευση του αγρού του (διέλευση του τρακτέρ για καλλιέργεια και συγκομιδή), χωρίς να έχει χαραχθεί επίσημα αγροτικός δρόμος. Στην προκειμένη περίπτωση, εκτός από την αλλαγή του ιδιοκτήτη, έχει αλλάξει σύμφωνα με την ΜΠΕ και η χρήση του εξυπηρετούμενου ακινήτου, οπότε για τη νέα χρήση χρειάζεται πολύ μεγαλύτερος χώρος για τη χάραξη δρόμου και τη διέλευση μεγάλων οχημάτων, αφού η χρήση του θα είναι πιο συχνή, σχεδόν καθημερινή. Εξάλλου, συναίνεση των παρακείμενων ιδιοκτητών από τον επενδυτή δεν έχει ζητηθεί, ούτε έχει δοθεί. Αντίθετα μάλιστα οι παρακείμενοι ιδιοκτήτες έχουν εκφράσει δημόσια τη βούλησή τους, ότι δεν θα παραχωρήσουν την ιδιοκτησία τους για τέτοια χρήση και ότι επιφυλάσσονται παντός νομίμου δικαιώματός τους. Αλλά και μετά την άρνηση των ιδιο-κτητών των παρακείμενων αγρών ο επενδυτής δεν ζήτησε δικαστικά την παραχώρηση δουλείας διόδου .
Δεν υπάρχει συνεπώς για την ΜΠΕ η απαιτούμενη νόμιμη βεβαίωση από την αρμόδια αρχή (Πολεοδομία Αμφιλοχίας) για την ύπαρξη αγροτικού δρόμου για την πρόσβαση στο ακίνητο που θα κατασκευαστεί το επίμαχο έργο, ούτε υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας ή δικαστικές απο-φάσεις ή άλλα έγγραφα από τα οποία να προκύπτει δυνατότητα πρόσβασης στη θέση του έργου από τον επενδυτή.
Επιπλέον το εν λόγω ακίνητο δεν διαθέτει πρόσοψη έστω και ολίγων μέτρων σε δρόμο και λόγω της έλλειψης αυτής δεν μπορεί να εκδοθεί άδεια για την ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος (δηλαδή δεν είναι οικοδομήσιμο).
3. Με την Σ.τ.Ε. 2057/2007 κρίθηκε, ομοίως, ότι με τις διατάξεις του άρθρου 24 Συντ. «καθιερώνεται αυξημένη προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, δηλαδή των μνημείων και λοιπών πολιτιστικών αγαθών που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και συνθέτουν λόγω της ιστορικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής σημασίας τους την εν γένει πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας. Η προστασία αυτή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη διατήρηση των εν λόγω πολιτιστικών στοιχείων στο διηνεκές. Επομένως, κάθε επέμβαση επί και πλησίον αρχαίου πρέπει κατ’ αρχήν να αποβλέπει στην προστασία και ανάδειξη αυτού, να ενεργείται δε ενόψει των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών και του είδους των προστατευτέων ευρημάτων και επί τη βάσει των δεδομένων της αρχαιολογικής επιστήμης, απαγορευομένων επεμβάσεων και χρήσεων μη συμβατών προς την κατά προορισμό χρήση του αρχαίου (Σ.Ε. Ολ. 3454/2004, Ολ. 3279/2003)». Επιπλέον, με την ίδια απόφαση κρίθηκε ότι η προαναφερόμενη ρύθμιση του άρθρου 10 του ν. 3028/2002 «αναφέρεται σε επεμβάσεις τόσο επί όσο και πλησίον ακινήτου μνημείου. Ως επεμβάσεις επί ακινήτου μνημείου, απολύτως απαγορευμένες από το νόμο, νοούνται αυτές, οι οποίες είναι δυνατόν να επιφέρουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του, σε κάθε δε περίπτωση για την πραγματοποίηση επεμβάσεων σε μνημείο που δεν επιφέρουν τις ανωτέρω συνέπειες και, συνεπώς, δεν εμπίπτουν στην πιο πάνω απαγόρευση, απαιτείται προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από γνώμη του αρχαιολογικού συμβουλίου» (πρβλ. και Σ.τ.Ε. 1580/2007). Αξίζει να επισημανθεί ότι με την ανωτέρω απόφαση (Σ.τ.Ε. 2057/2007) ακυρώθηκε Υπουργική Απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργου (αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός Μαρίνας), με το σκεπτικό ότι η θετική γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, επί της οποίας βασίσθηκε η ακυρωθείσα Απόφαση, «παρέλειψε να προβεί σε συνολική θεώρηση των επιπτώσεων του επίδικου έργου».
Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, για τα εξεταζόμενα ζητήματα, η Σ.τ.Ε. 3824/2007. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας τους ορισμούς του άρθρου 10 του ν. 3028/2002 έκρινε, σε συμφωνία με προγενέστερη νομολογία του τα εξής: «Η ρύθμιση που εισάγεται με τις πιο πάνω διατάξεις αναφέρεται σε επεμβάσεις τόσο επί όσο και πλησίον ακινήτου μνημείου. Επεμβάσεις επί ακινήτου μνημείου, οι οποίες είναι δυνατόν να επιφέρουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του, είναι απολύτως απαγορευμένες από το νόμο, σε κάθε δε περίπτωση για την πραγματοποίηση επεμβάσεων σε μνημείο που δεν επιφέρουν τις ανωτέρω συνέπειες και, συνεπώς, δεν εμπίπτουν στην πιο πάνω απαγόρευση, απαιτείται προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από γνώμη του αρχαιολογικού συμβουλίου. Για τις επεμβάσεις πλησίον μνημείου ισχύει ο κανόνας του επιτρεπτού, αλλά μόνο κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργού Πολιτισμού, ειδικά δε για οικοδομικές εργασίες η έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού χορηγείται εάν η απόσταση από το ακίνητο μνημείο -στην έννοια του οποίου συμπεριλαμβάνεται πλέον ρητώς και το άμεσο περιβάλλον του- ή η σχέση με αυτό είναι τέτοια ώστε να μην κινδυνεύει να επέλθει άμεση ή έμμεση βλάβη σε αυτό. Από τα ανωτέρω παρέπεται ότι ο Υπουργός Πολιτισμού προκειμένου να χορηγήσει την έγκριση (άδεια) εκτελέσεως έργου είτε επί είτε πλησίον μνημείων αξιολογεί τα χαρακτηριστικά του έργου και εκτιμά τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις που θα έχει η εκτέλεσή του στα ακίνητα μνημεία, δηλαδή στα αγαθά που εμπίπτουν στο πεδίο προστασίας του αρχαιολογικού νόμου. Η αιτιολογία της χορηγουμένης εγκρίσεως (αδείας) ελέγχεται συνεπώς ως προς τα ζητήματα αυτά, πρέπει δε, για να είναι πλήρης, να περιέχει : α) περιγραφή των προστατευτέων μνημείων, β) περιγραφή του προς εκτέλεση έργου και γ) τεκμηριωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων του έργου επί των μνημείων (βλ. ΣτΕ 1580/2007 επτ, 3224/2006, 3454/2004 Ολομ). Η έγκριση δηλαδή της οικείας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία αποτελεί την προϋπόθεση εκδόσεως των τυχόν απαιτουμένων για την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών και τη χρήση κτηρίων λοιπών διοικητικών πράξεων, χορηγείται μόνον εάν, κατά την αιτιολογημένη κρίση της υπηρεσίας, το έργο ή η δραστηριότητα, είτε καθεαυτό είτε ενόψει των συνθηκών που υφίστανται στην περιοχή, δεν συνεπάγονται δυσμενείς επιπτώσεις στη διατήρηση, την προβολή και την εν γένει προστασία του μνημείου, αλλά και του χώρου που το περιβάλλει, και μάλιστα σε έκταση επαρκή για την ανάδειξή του (πρβλ. ΣτΕ 3406/2001 3895/2000, 3458/2000, 1787/2000, 1109/2000,1437/1998,4426/1997,2725/1997,2073/1997, 5617/1996, 5448/1996).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση , το ακίνητο, στο οποίο θα υλοποιηθεί το έργο βρίσκεται αρκετά πλησίον των ορίων του αρχαιολογικού χώρου των Κορόντων, ο οποίος (χώρος) οριοθετήθηκε πρόσφατα κατά τις διατάξεις του ν. 3028/2002 από την αρχαιολόγο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας κα Βασιλική Τσαντήλα και εκκρεμεί έγκρισή της από το ΥΠΟΑ. Για τον αρχαίο αυτό χώρο, τα Κόροντα, η ίδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας στο υπ΄αρ. πρωτ. φ. 222/Β4-41/692/23-3-2015 έγγραφό της αναφέρει ότι «το κάστρο στη θέση Ψηλοράχη είναι καλά γνωστό στην Εφορεία μας ………… και ανήκει στους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ακαρνανίας και από τις πρωιμότερες αρχαίες εγκαταστάσεις, πάνω σε φυσική δίοδο και σε στρατηγική θέση. Η πόλη και ειδικότερα η αρχαία αυτή οχύρωση , συνολικού μήκους 1,510 μ. αναφέρεται σε πλήθος άλλων επιστημονικών μελετών και η σχετική βιβλιογραφία ελληνική και ξενόγλωσση είναι ιδιαίτερα πλούσια». Η αρχαία πόλη «τα Κόροντα», ανήκε στο κοινό των Ακαρνάνων και ανάγεται στο 1800 π.Χ.. Για την ιστορία της και τις αρχαιότητες της πόλης γίνεται λόγος αναλυτικά στο βιβλίο του Αλέξανδρου Σάββα «Μελετήματα του Ξηρομέρου, Ιστορικά και Λαογραφικά στοιχεία της Χρυσοβίτσας Ξηρομέρου» β’ έκδοση, 2015 (βλ. σελ.59 έως 78).
Το επίδικο ακίνητο λοιπόν, βρίσκεται πολύ κοντά στην οριοθετημένη περιοχή του αρχαιολογικού χώρου των Κορόντων (βλ. το σχετικό σχεδιάγραμμα) και μόλις σε απόσταση 550μ. περίπου σε ευθεία γραμμή από τα τείχη της αρχαίας πόλης. Η επίδικη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν αναφέρει πουθενά σε κανένα σημείο της την αρχαία πόλη των Κορόντων και τις σωζόμενες αρχαιότητες (βλ. τη σελ.40 και επ. της ΜΠΕ), ούτε βεβαίως αναφέρει την κοντινή απόσταση του επιδίκου ακινήτου από αυτή και αυτό γίνεται σκοπίμως για να αποκρύψει τις επιπτώσεις που θα έχει το έργο στις υπάρχουσες αρχαιότητες (βλ. σελ. 45 και 47 της ΜΠΕ). Για το επίδικο ακίνητο εντελώς παράνομα έχουν χρησιμοποιηθεί οι γνωμοδοτήσεις των Τοπικών Εφορειών που είχαν χορηγηθεί παλαιότερα, το έτος 2011 για άδεια ανέγερσης δύο αγροικιών και για επιχείρηση φωτοβολταικών (βλ. το υπ΄αρ. πρωτ. Φ 222/Β4-41/208, 265 και 394 /26-2-2016 έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδος ). Τα ίδια έγγραφα – γνωμοδοτήσεις χρησιμοποιεί και η επίδικη ΜΠΕ (βλ. σελ. 58 κεφ. παραρτήματος με στοιχεία c, d και c) για εντελώς διαφορετικό έργο δηλαδή για την επίδικη βιομηχανική μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (βλ. σελ. 19 της ΜΠΕ- Αναλυτική περιγραφή σχεδιασμού του έργου-δραστηριότητας). Καθίσταται λοιπόν σαφές, ότι οι ανωτέρω άδειες – γνωμοδοτήσεις δεν αφορούν την εν λόγω χρήση και χρησιμοποιήθηκαν σκοπί-μως από το μελετητή και κύριο του έργου για να παραπλανήσουν και τελικά παραπλάνησαν τις αρμόδιες για την έγκριση της ΜΠΕ αρχές .
Επίσης στην προσβαλλόμενη απόφαση χρησιμοποιούνται γνωμοδοτή-σεις που εκδόθηκαν από τις τοπικές Εφορείες τα έτη 2015 και 2016 οι εξής: 1) το με αρ. πρωτ. Φ10-ε/3734/5-10-2015 έγγραφο της Υπηρεσίας Νεότερων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτ. Ελλάδος, Πελοποννήσου και Ν. Ιονίου με το οποίο γνωστοποιήθηκε , ότι στην περιοχή δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα νεώτερα μνημεία ή ιστορικοί τόποι, που να εμπίπτουν στην αρμοδιότητα αυτής, 2) το με αρ. πρωτ. Φ 222/Β4/41/6514/6-11-2015 έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας με το οποίο αυτή εκφράζει ότι δεν έχει καταρχήν αντίρρηση για την έγκριση της ΜΠΕ και την υλοποίηση του έργου του θέματος , με τον όρο να κατατεθεί στην Εφορεία μελέτη του έργου για έγκριση και 3) το με αρ. πρωτ. Φ 222/Β4-41/9090/21-12-2015 έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας με το οποίο εκφράζει ότι δεν έχει κατ΄ αρχήν αντίρρηση για την έγκριση της ΜΠΕ για την υλοποίηση του έργου του θέματος υπό όρους (βλ. υπ΄αρ. 62,63 και 66 έγγραφά της προσβαλλόμενης απόφασης). Όμως οι παραπάνω γνωμοδοτήσεις – βεβαιώσεις –εγκρίσεις δεν έχουν εκδοθεί από την καθ΄ υλη αρμόδια αρχή, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Υπουργός Πολιτισμού ύστερα από γνώμη του ΚΑΣ ( βλ. άρθρο 10 παρ. 3α του Ν. 3028/2002) και η προσβαλλόμενη απόφαση που έλαβε υπόψη τις παραπάνω εγκρίσεις αναρμοδίων υπηρεσιών (τοπικών Εφορειών χωρίς γνώμη του ΚΑΣ) και ενέκρινε στη συνέχεια τους περιβαλλοντικούς όρους του παραπάνω έργου, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις παραπάνω διατάξεις του νόμου και για το λόγο αυτό πρέπει να ακυρωθεί και εξαφανισθεί.
Να σημειωθεί επίσης, ότι δεν προσκομίζεται η απαιτούμενη ά-δεια-έγκριση εκτελέσεως έργου από τον αρμόδιο Υπουργό Πολιτι-σμού, η οποία χορηγείται για επεμβάσεις είτε επί, είτε πλησίον μνημείων και πρέπει να περιέχει: α) την πλήρη περιγραφή των προστατευτέων αρχαίων, β) πλήρη περιγραφή του προς εκτέλεση έργου και γ) πλήρη και τεκμηριωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων του έργου επί των αρχαίων (βλ. ΣτΕ 3279/2003, ΣτΕ 2057/2007, ΣτΕ 3824/2007). Ακόμη να σημειωθεί ότι η εν λόγω έ-γκριση δεν χορηγείται εάν η απόσταση από το ακίνητο μνημείο ή η σχέση με αυτό είναι τέτοια ώστε να κινδυνεύει να επέλθει άμεση ή έμμεση βλάβη αυτού, λόγω του χαρακτήρα του έργου ή της επιχείρησης ή της εργασίας ( άρθρα 10 παρ. 3β του Ν. 3028/2002 όπως στην προκειμένη περίπτωση που η απόσταση είναι πολύ μικρή και υπάρχει κίνδυνος βλάβης, λόγω του χαρακτήρα του έργου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την αρμοδιότητα του ΥΠΠΟΑ και την αναγκαιότητα ελάχιστης απόστασης εγκατάστασης κατά περίπτωση μετά από γνώση του ΥΠΠΟΑ στο πλαίσιο της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης την αποδέχεται και η ίδια η επίμαχη ΜΠΕ στο παράρτημα VI (Β’. Αποστάσεις από περιοχές και στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς σ.16).
4. Επίσης, το ακίνητο αυτό, στο οποίο χωροθετείται η εν λόγω εγκατάσταση βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 500μ. από τα όρια του οικισμού Χρυσοβίτσας, όπως αυτά έχουν καθοριστεί με την υπ΄αρ. 678/1985 απόφαση του Νομάρχη Αιτωλ/νίας ( ΦΕΚ Δ 918/1986) κατά παράβαση του παραρτήματος VI περ. δ» .Αποστάσεις από οικιστικές Δραστη-ριότητες «της ΚΥΑ 49828/2008 ( ΦΕΚ Β 2464) και η εγκριθείσα μελέτη ΜΠΕ πρέπει να ακυρωθεί, ως μη νόμιμη. Ειδικότερα στην υποβληθείσα για έγκριση μελέτη ο μελετητής αναφέρει ότι το εν λόγω αγροτεμάχιο «…απέχει τις κάτωθι αποστάσεις από τα κέντρα των πλησιέστερων οικισμών, ήτοι Χρυσοβίτσα 1.260» (βλ. σελ. 4/58 μελέτης). Αποκρύπτει όμως και δεν αναφέρει ως όφειλε ότι ο οικισμός Χρυσοβίτσα έχει με την ανωτέρω απόφαση νόμιμα καθορισμένα όρια οικισμού και όρους δόμησης και οι μετρήσεις των αποστάσεων για τη χωροθέτηση έπρεπε να υπολογιστούν με βάση τα εν λόγω όρια οικισμού.
5. Για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων πρέπει να τηρείται σειρά διαδικασιών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η προκαταρκτική περιβαλ-λοντική εκτίμηση και αξιολόγηση του προτεινόμενου έργου ή της δραστηριότητας.
Στην προκειμένη περίπτωση, βέβαιη είναι και η μόλυνση του περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή στην οποία έχουν αναπτυχθεί οι αναφερόμενες αναλυτικά στην προσφυγή μας βιολογικές καλλιέργειες, για τις οποίες επιδοτούνται οι κάτοικοι- αγρότες της τοπικής Κοινότητας Χρυσοβίτσας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Όμως οι καλλιέργειες αυτές (βιολογικές) δεν είναι συμβατές με την παραπάνω λειτουργία της επιχείρησης που θα εγκατασταθεί και λειτουργήσει στην ίδια περιοχή, δεδομένου ότι στη μελέτη δεν προβλέπεται η ύπαρξη μόνιμου εγκατεστημένου συστήματος ελέγχου (φίλτρου για την παρακράτηση μικροσωματιδίων και ρύπων και αυτόματος αναλυτής), ο οποίος θα δείχνει το είδος των ρύπων που επιτρέπονται. Δεν επιτρέπεται λοιπόν η ανεξέλεγκτη λειτουργία της μονάδας και για λόγους προστασίας της υγείας των κατοίκων των τριών χωριών, που βρίσκονται στις παραπάνω κοντινές αποστάσεις. Η ίδια η επίδικη ΜΠΕ αναφέρει στη σελ. 8 ότι κατά την λειτουργία της μονάδας θα γίνονται εκπομπές αερίων ρύπων στους οποίους περιλαμβάνονται τα καυσαέρια, τα οποία έχουν περίπου την ίδια σύσταση με αυτά της καύσης DIESEL, με αυξημένα τα επίπεδα οξειδίων του αζώτου (NOx), σημειώνοντας μόνο ότι αυτοί (οι ρύποι) θα είναι λιγότεροι από εκείνους που παράγουν τα συμβατικά καύσιμα.
Να σημειωθεί ότι η ίδια η ΜΠΕ του έργου αναφέρει ότι θα γίνονται κατά καιρούς μετρήσεις (σ.51) και συνεπώς δεν θα υπάρχει μόνιμα εγκατεστημένο σύστημα ελέγχου (φίλτρο). Η δε έλλειψη μόνιμου συστήματος ελέγχου θα καθιστά απροσδιόριστο το επίπεδο των ρύπων που εκπέμπονται. Λόγω της μη παραγωγής στην περιοχή της καυσίμου ύλης αλλά και της προαναφερθείσας ανεξέλεγκτης λειτουργίας της μονάδας είναι βέβαιη η μόλυνση του περιβάλλοντος με την χρησιμοποίηση, ως καυσίμων, άλλων ρυπογόνων ουσιών. Είναι σε όλους γνωστό ότι οι μονάδες αυτές κατά την λειτουργία τους γίνονται εξαιρετικά ρυπογόνες και ενοχοποιούνται για σοβαρές βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και για περιβαλλοντικές καταστροφές. Για το λόγο αυτό άλλωστε πανελλαδικά οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στην εγκατάστασή τους (βλ. περιπτώσεις Μαρμάρων Ιωαννίνων, Μαρκόπουλου Αττικής, Θέρμης Θεσσαλονίκης) όπου οι κάτοικοι πέτυχαν να ακυρώσουν αποφάσεις που ενέκριναν παρόμοιες περιβαλλοντικές μελέτες.
Στην ίδια περιοχή βρίσκεται το βελανινοδάσος Ξηρομέρου, το οποίο αποτελεί τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους από την Τράπεζα Στοιχείων του Μετσόβιου Πολυτεχνείου στη βάση δεδομένων, ενώ τμήμα του ως άνω βελανινοδάσους, που γειτνιάζει με την λίμνη Οζερού και Αχελώου είναι ενταγμένο στο NATURA 2000 (Βλ. ΣτΕ 910/2008 & 209/2008).
Αξίζει να σημειωθεί επίσης, ότι καμία ωφέλεια δεν θα υπάρξει για την περιοχή και τους κατοίκους της από την υλοποίηση της παραπάνω επένδυσης, έστω και στον τομέα της απασχόλησης εργατικού δυναμικού της περιοχής, ως αντιστάθμισμα των επιβλαβών συνεπειών της επένδυσης, αφού δεν υπάρχει οποιαδήποτε υπόσχεση και πολύ περισσότερο δέσμευση για πρόσληψη προσωπικού από την περιοχή, όπως συνέβη με την εταιρία «Νηρέας», στην οποία απασχολούνται πολλοί νέοι της περιοχής μας. Οι επιπτώσεις δηλαδή από την λειτουργία της παραπάνω μονάδας θα είναι βλαπτική και για την οικονομία των κατοίκων της περιοχής, δηλαδή για τις καλλιέργειες και τις κτηνοτροφικές μονάδες αλλά και για την ίδια την υγεία των κατοίκων.
Για την εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων πρέπει να λαμβάνεται σο-βαρά υπόψη τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών. Οι δε αρμόδιοι Δήμοι πρέ-πει να λαμβάνουν άδεια και να συντάσσουν σχέδιο χωροταξικής οργάνωσης για την εγκατάσταση τέτοιων μονάδων, οι οποίες δεν μπορεί απρογραμμάτιστα να εγκαθίστανται σε απίθανα σημεία και όλως τυχαίως σε μέρη όπου θα τύχει να αγοραστεί κάποιο ακίνητο. Στην προκειμένη περίπτωση όλες οι τοπικές κοινότητες (Χρυσοβίτσας, Προδρόμου, Αγραμπέλων), ο Δήμος Ξηρομέρου οι λοιποί φορείς και όλοι γενικά οι κάτοικοι χωρίς καμία εξαίρεση έχουν τοποθετηθεί αρνητικά (βλ. προσκομιζόμενα ψηφίσματα του Συλλόγου Φίλων Βελανιδιάς και της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου ΟΠΣΥΞ).
Ο σύλλογός μας δεν είναι ενάντια σε σύγχρονες τεχνολογίες και εφαρμο-γές, ούτε σε νέες καινοτόμους επιχειρηματικές δραστηριότητες , αρκεί αυτές να ασκούνται με κανόνες σεβασμού στο περιβάλλον και την κείμενη νομοθεσία , γεγονός όμως που δεν συμβαίνει στην προκειμένη υπόθεση.
Σε κάθε περίπτωση , εάν πράγματι ο επενδυτής επιθυμεί να πραγματο-ποιήσει την παραπάνω επένδυση, μπορεί να την υλοποιήσει στην περιοχή «ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙ» Αστακού, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως βιομηχανική περιοχή και έχουν αναπτυχθεί εκεί οι εγκαταστάσεις της ΝΑΒΙΠΕ και η οποία βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από την περιοχή που προσπαθεί να την υλοποιήσει σήμερα.
Να σημειωθεί ότι στην εν λόγω περιοχή (ΝΑΒΙΠΕ) εγκρίθηκε το 2009 ά-δεια της εταιρίας ΤΕΡΝΑ από βιομάζα πολλαπλάσιας ισχύος δηλαδή για 200KW.
Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις της ΡΑΕ, οι άδειες από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην χώρα μας καλύπτουν το 20% της συνολικής παραγωγής. Ήδη το ποσοστό αυτό ήδη έχει καλυφθεί, και στην Δυτική Ελλάδα έχουν υπερκαλυφθεί οι άδειες από ανανεώσιμες πηγές φθάνοντας το 30% και παρά ταύτα συνεχίζεται η χορήγησή τους. Άραγε ποια η τύχη τους μετά την έγκρισή τους αφού πλέον δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν?
Τις παραπάνω αντιρρήσεις μας για την λειτουργία της μονάδας από βιομάζα στην περιοχή μας τις συμμερίζεται και ο πρώην υπουργός ΠΑΠΕΝ κ. Παν. Λαφαζάνης σε απάντησή του στη βουλή με αφορμή ερώτηση του ΚΚΕ για όμοια περίπτωση βιομάζας στα Βασιλικά του δήμου Θέρμης. Ειδικότερα για τους ίδιους λόγους ο τ. υπουργός θεώρησε απόλυτα δικαιολογημένη την αντίδραση των κατοίκων και θεώρησε ότι η λειτουργία της δεν εξυπηρετεί την περιοχή (βλ. τη από 24-4-2015 απάντηση στη Βουλή).
Επειδή προσκομίζουμε και επικαλούμαστε: 1) Τα υπ΄ αρ. πρωτ. Φ 222/84-41-692/23-3-2015, 2) Φ 222/Β4-41/208, 265 και 394/26-2-2016 έγγραφα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδος, 3) το κεφάλαιο από το βιβλίο «Μελετήματα του Ξηρομέρου, του Αλεξ. Σάββα, σελ 59 έως 78, 4) τα προσκομιζόμενα ψηφίσματα, 5) την από 24-4-2015 απάντηση του κ. Λαφαζάνη, 6) τα άρθρα 6, 18 και το παράρτημα VI περ. Β΄ της ΚΥΑ 49828/12-11-2008 (ΦΕΚ τεύχος Β΄2464/3-12-2008) και 7) τις αποφάσεις ακυρώσεως των αντίστοιχων ΜΠΕ στα Μάρμαρα και στο Μαρκόπουλο.
Για τους λόγους αυτούς
ΖΗΤΟΥΜΕ
Να γίνει δεκτή η προσφυγή μας και να ακυρωθεί και εξαφανισθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.
ΚΑΤΑ
Της υπ΄αρ. πρωτ. 536/33751/13-04-2016 απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, Γενική Διεύθυνση Χωροταξίας και Περιβαλλοντικής Πολιτικής, Διεύθυνσης περιβάλλοντος και χωρικού σχεδιασμού Δυτικής Ελλάδας, τμήμα περιβαλλοντικού χωρικού σχεδιασμού, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την εγκατάσταση και λειτουργία του έργου «Παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας από αξιοποίηση βιομάζας, ισχύος 1 MW¨ της ατομικής επιχείρησης ¨ΖΗΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ » , στη θέση Κλημάτια της Τ.Κ. Χρυσοβίτσας Δ. Ξηρομέρου, Π.Ε. Αιτωλ/νίας, Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
*******************************
Ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα», άσκησε ενώ-πιόν σας την από 11-5-2016 προσφυγή του, με την οποία και για τους λόγους που αναφέρει σ΄ αυτή ζητεί την ακύρωση της 536/33751/13-4-2016 προσβαλλόμενης απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου.
Με το παρόν υπόμνημά μας παρακαλούμε , όπως κατά την εκδίκαση της παραπάνω προσφυγής μας , λάβετε υπόψη σας και τα παρακάτω:
Η επίμαχη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) (για την κατα-σκευή και τη λειτουργία μονάδας ηλεκτρικής ενέργειας στην Τοπική Κοινότητα Χρυσοβίτσας του Δήμου Ξηρομέρου είναι μνημείο προχειρότητας και δεν περιέ-χει ούτε τα βασικά και στοιχειώδη στοιχεία που πρέπει να περιέχει μία αντίστοιχη μελέτη. Παρόλα αυτά, ο ασκών καθήκοντα Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου κος Διονύσιος Παναγιωτόπουλος, στηριζόμενος στη μελέτη αυτή και εντελώς αβασάνιστα, ενέκρινε με την προσβαλλόμενη απόφασή του στις 13-4-2016 τους περιβαλλοντικούς όρους για την εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας του έργου «Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αξιοποίηση βιομάζας ισχύος 1ΜW της ατομικής επιχείρησης «ΖΗΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ» στη θέση «Κλημάτια» της Τοπικής Κοινότητας Χρυσοβίτσας του Δήμου Ξηρομέρου Ν.Αιτωλ/νίας.
H επίδικη ΜΠΕ δεν προσδιορίζει επακριβώς και ως εκ τούτου δεν αξιολογεί εναλλακτικές λύσεις τόσο ως προς τη χωροθέτηση της μονάδας όσο και για την προταθείσα τεχνολογία. Ειδικότερα:
1. Θεσμικά η περιβαλλοντική αξιολόγηση μέσω της ΜΠΕ, αποτελεί βασικό εργαλείο για τη μείωση ή και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον από την κατασκευή και λειτουργία έρ-γων και δραστηριοτήτων ή και την ακύρωση εφόσον οι βλάβες είναι μη αναστρέψιμες επιπτώσεις (μηδενική λύση).
Στην προκειμένη περίπτωση ακόμη όπως προκύπτει από την προσεκτική εξέταση του φακέλου ως προς τη χωροθέτηση (επιλογή θέσης εγκατάστασης) η ΜΠΕ δεν αναφέρει καθόλου εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση που υπάρξει εμπόδιο στη φάση της κατασκευής και των εκσκαφών από πολύ πιθανό εντοπισμό αρχαιοτήτων. Έτσι όχι μόνο δεν περιγράφονται, αλλά ούτε καν αναφέρονται περαιτέρω εναλλακτικές λύσεις που εξετάστηκαν, σε αντίθεση με τα οριζόμενα στο νόμο (άρθρο 11 παρ. 4 Ν. 4014/2011, όπως ισχύει). Η επίδικη ΜΠΕ, αντί εναλλακτικών λύσεων που όφειλε να αναφέρει (βλ. σελ. 30 της ΜΠΕ), περιορίζεται να αναφέρει, ότι επιλέχθηκε ως θέση μια περιοχή που σε πρώτη φάση δεν εμπίπτει σε περιοχή προστασίας και ότι για την επιλογή της θέσης ελήφθησαν υπόψη τα αναφερόμενα κριτήρια χωροταξικά και περιβαλλοντικά, όπως ορίζονται στην ΚΥΑ 49828/2008 και στα άρθρα 8 και 9 του Ν. 3851/2010 του ΥΠΕΚΑ (βλ. αναλυτικά την παρακάτω υπ΄αρ. 28127/31-7-2015 απόφαση του ΠΑΠΕΝ κ. Π. Σκουρλέτη).
Επιπλέον ως προς την επιλογή της εφαρμοζόμενης τεχνολογίας εξηγείται αναλυτικά η επιλογή της συγκεκριμένης τεχνολογίας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την καύση φυτικών ελαίων, παρουσιάζοντας μεν τα πλεονεκτήματα της επιλεγείσας τεχνολογίας, χωρίς όμως αυτά να συγκρίνονται με τυχόν λοιπές εξετασθείσες εναλλακτικές λύσεις. Να σημειωθεί επίσης, ότι εφόσον το έργο δεν χωροθετείται εντός ΒΙΠΑ υφίσταται οπωσδήποτε υποχρέωση εξέτασης εναλλακτικών λύσεων και σε κάθε περίπτωση δεν θεραπεύεται η έλλειψη αναφοράς και περιγραφής στην ΜΠΕ των εναλλακτικών λύσεων (βλ. ad hoc: α) απόφαση της 17-4-2015 του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΠΑΠΕΝ) κου Π. Λαφαζάνη, με την οποία ακυρώνει λόγω διαπίστωσης παράβασης νόμου, την από 15-1-2015 απόφαση του Γεν. Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής που ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για την επανεξέταση και λειτουργία του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα (φυτικά έλαια) ισχύος 1MW στη θέση «Ντοροβατέζα ή Στρογγύλη ή Ελιές Καλογρέζας ή Ντάγλα του Δήμου Μαρ-κόπουλου Μεσογαίας της Περιφέρειας Αττικής, β)την υπ΄αρ. 28127/31-7-2015 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΑΠΕΝ) κου Π. Σκουρλέτη, (βλ. την υπ΄αρ. 28127/31-7-2015 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΑΠΕΝ) κου Π. Σκουρλέτη, με την οποία ακυρώθηκε, λόγω διαπίστωσης παράβασης νόμου, την υπ΄αρ. 19883/650/5-5-2015 απόφαση του ασκούντος καθήκοντα Γεν. Γραμμα-τέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου Δυτικής Μακεδονίας που ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για την έγκριση- εγκατάσταση μονάδας «Παραγωγής Βιοαερίου από στερεά βιομάζα προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ( ΑΠΕ) εγκατεστημένης ισχύος 100kw της εταιρίας «ΒΟΛΤΕΡ ΑΕ», στη θέση «ΓΚΑΜΗΛΑ -ΦΤΕΡΗ» της Τοπ. Κοιν. Μαρμάρων του Δήμου Ιωαννιτών, γιατί κρίθηκε ότι η ΜΠΕ δεν περιείχε τις εναλλακτικές λύσεις έναντι των οποίων πλεονεκτούσε).
Επιπλέον, το ακίνητο που επιλέχθηκε για την εγκατάσταση της εν λόγω μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως αυτό περιγράφεται με λε-πτομέρεια στην υποβληθείσα μελέτη περιβαλλοντικών όρων, δεν πληροί ούτε κατ’ ελάχιστο τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια χωροθέτησης εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης της ενέργειας από Βιομάζα, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 18 της ΚΥΑ 49828/12-11-2008 (ΦΕΚ τεύχος Β΄2464/3-12-2008) «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού». Ειδικότερα, στην παρ.1 του άρθρου 18 της παραπάνω ΚΥΑ προβλέπεται ότι «1.Ως προνομιακές περιοχές χωροθέτησης εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης της ενέργειας από Βιομάζα ή Βιοαέριο, θεωρούνται ενδεικτικά, οι χώροι που βρίσκονται πλησίον γεωργικών εκμεταλλεύσεων παραγωγής της πρώτης ύλης, ΧΥΤΑ , εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων ,μεγάλων κτηνοτροφικών ή πτηνοτροφικών μονάδων, μονάδων παραγωγής χαρτοπολτού, μονάδων παραγωγής χυμών και τοματοπολτού , πάσης φύσεως γεωργικών ή κτηνοτροφικών βιομηχανιών, ζωοτροφών κλπ». Στην κρινομένη υπόθεση, δεν υφίσταται κανένα από τα παραπάνω κριτήρια, γεγονός εξάλλου που προκύπτει και από την ανάγνωση της μελέτης και το σχετικό φωτογραφικό υλικό.
2. Στην κρινόμενη ΜΠΕ βεβαιώνεται ότι για την πρόσβαση στο ακίνητο, που θα κατασκευαστεί το επίμαχο έργο, υφίσταται αγροτικός δρόμος και προ-σκομίζεται από τον επενδυτή η υπ΄αρ. 1612/20-2-2015 βεβαίωση του Προέ-δρου της Τοπικής Κοινότητας Χρυσοβίτσας Ιωάννη Χρ. Χρόνη (βλ. σελ. 58 της ΜΠΕ στο κεφάλαιο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ με στοιχείο α΄ και το υπ΄αρ. 58 έγ-γραφο της προσβαλλόμενης απόφασης). Η βεβαίωση αυτή είναι ανυπόστατη και σε κάθε περίπτωση άκυρη μη παράγουσα έννομες συνέπειες, δεδομένου ότι ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας δεν έχει τη δικαιοδοτική ικανότητα έκδοσης τέτοιων βεβαιώσεων, ούτε κατά το νόμο 3863/2006 (Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας), ούτε κατά το νόμο 3852/2010 (Νόμος για την αποκεντρωμένη Διοίκηση). Αντίθετα για τον χαρακτηρισμό ενός δρόμου ως αγροτικού είναι η Πολεοδομία (και στην προκειμένη περίπτωση αρμόδια είναι η Πολεοδομία Αμφιλοχίας) μετά την υποβολή βεβαίωσης των απαραίτητων δικαιολογητικών. Πέραν της παραπάνω ανυπόστατης και άκυρης βεβαίωσης δεν υπάρχει και δεν γίνεται επίκληση άλλου εγγράφου (τίτλου ιδιοκτησίας ή δικαστικών αποφάσεων ή άλλου εγγράφου), από το οποίο να προκύπτει η ύπαρξη οδού που να εξυπηρετεί το ακίνητο, στο οποίο πρόκειται να κατασκευαστεί το επίμαχο έργο, παρά μόνο ένα μονοπάτι για τις ανάγκες του στρατού σε έκτακτες περιστάσεις. Να σημειωθεί δε, ότι μέχρι πρόσφατα οι ιδιοκτήτες των κτημάτων που παρεμβάλλονται, εξυπηρετούσαν κάθε χρόνο τον προκάτοχο του επενδυτή για την εκμετάλλευση του αγρού του (διέλευση του τρακτέρ για καλλιέργεια και συγκομιδή), χωρίς να έχει χαραχθεί επίσημα αγροτικός δρόμος. Στην προκειμένη περίπτωση, εκτός από την αλλαγή του ιδιοκτήτη, έχει αλλάξει σύμφωνα με την ΜΠΕ και η χρήση του εξυπηρετούμενου ακινήτου, οπότε για τη νέα χρήση χρειάζεται πολύ μεγαλύτερος χώρος για τη χάραξη δρόμου και τη διέλευση μεγάλων οχημάτων, αφού η χρήση του θα είναι πιο συχνή, σχεδόν καθημερινή. Εξάλλου, συναίνεση των παρακείμενων ιδιοκτητών από τον επενδυτή δεν έχει ζητηθεί, ούτε έχει δοθεί. Αντίθετα μάλιστα οι παρακείμενοι ιδιοκτήτες έχουν εκφράσει δημόσια τη βούλησή τους, ότι δεν θα παραχωρήσουν την ιδιοκτησία τους για τέτοια χρήση και ότι επιφυλάσσονται παντός νομίμου δικαιώματός τους. Αλλά και μετά την άρνηση των ιδιο-κτητών των παρακείμενων αγρών ο επενδυτής δεν ζήτησε δικαστικά την παραχώρηση δουλείας διόδου .
Δεν υπάρχει συνεπώς για την ΜΠΕ η απαιτούμενη νόμιμη βεβαίωση από την αρμόδια αρχή (Πολεοδομία Αμφιλοχίας) για την ύπαρξη αγροτικού δρόμου για την πρόσβαση στο ακίνητο που θα κατασκευαστεί το επίμαχο έργο, ούτε υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας ή δικαστικές απο-φάσεις ή άλλα έγγραφα από τα οποία να προκύπτει δυνατότητα πρόσβασης στη θέση του έργου από τον επενδυτή.
Επιπλέον το εν λόγω ακίνητο δεν διαθέτει πρόσοψη έστω και ολίγων μέτρων σε δρόμο και λόγω της έλλειψης αυτής δεν μπορεί να εκδοθεί άδεια για την ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος (δηλαδή δεν είναι οικοδομήσιμο).
3. Με την Σ.τ.Ε. 2057/2007 κρίθηκε, ομοίως, ότι με τις διατάξεις του άρθρου 24 Συντ. «καθιερώνεται αυξημένη προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, δηλαδή των μνημείων και λοιπών πολιτιστικών αγαθών που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και συνθέτουν λόγω της ιστορικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής σημασίας τους την εν γένει πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας. Η προστασία αυτή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη διατήρηση των εν λόγω πολιτιστικών στοιχείων στο διηνεκές. Επομένως, κάθε επέμβαση επί και πλησίον αρχαίου πρέπει κατ’ αρχήν να αποβλέπει στην προστασία και ανάδειξη αυτού, να ενεργείται δε ενόψει των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών και του είδους των προστατευτέων ευρημάτων και επί τη βάσει των δεδομένων της αρχαιολογικής επιστήμης, απαγορευομένων επεμβάσεων και χρήσεων μη συμβατών προς την κατά προορισμό χρήση του αρχαίου (Σ.Ε. Ολ. 3454/2004, Ολ. 3279/2003)». Επιπλέον, με την ίδια απόφαση κρίθηκε ότι η προαναφερόμενη ρύθμιση του άρθρου 10 του ν. 3028/2002 «αναφέρεται σε επεμβάσεις τόσο επί όσο και πλησίον ακινήτου μνημείου. Ως επεμβάσεις επί ακινήτου μνημείου, απολύτως απαγορευμένες από το νόμο, νοούνται αυτές, οι οποίες είναι δυνατόν να επιφέρουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του, σε κάθε δε περίπτωση για την πραγματοποίηση επεμβάσεων σε μνημείο που δεν επιφέρουν τις ανωτέρω συνέπειες και, συνεπώς, δεν εμπίπτουν στην πιο πάνω απαγόρευση, απαιτείται προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από γνώμη του αρχαιολογικού συμβουλίου» (πρβλ. και Σ.τ.Ε. 1580/2007). Αξίζει να επισημανθεί ότι με την ανωτέρω απόφαση (Σ.τ.Ε. 2057/2007) ακυρώθηκε Υπουργική Απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργου (αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός Μαρίνας), με το σκεπτικό ότι η θετική γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, επί της οποίας βασίσθηκε η ακυρωθείσα Απόφαση, «παρέλειψε να προβεί σε συνολική θεώρηση των επιπτώσεων του επίδικου έργου».
Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, για τα εξεταζόμενα ζητήματα, η Σ.τ.Ε. 3824/2007. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας τους ορισμούς του άρθρου 10 του ν. 3028/2002 έκρινε, σε συμφωνία με προγενέστερη νομολογία του τα εξής: «Η ρύθμιση που εισάγεται με τις πιο πάνω διατάξεις αναφέρεται σε επεμβάσεις τόσο επί όσο και πλησίον ακινήτου μνημείου. Επεμβάσεις επί ακινήτου μνημείου, οι οποίες είναι δυνατόν να επιφέρουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του, είναι απολύτως απαγορευμένες από το νόμο, σε κάθε δε περίπτωση για την πραγματοποίηση επεμβάσεων σε μνημείο που δεν επιφέρουν τις ανωτέρω συνέπειες και, συνεπώς, δεν εμπίπτουν στην πιο πάνω απαγόρευση, απαιτείται προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από γνώμη του αρχαιολογικού συμβουλίου. Για τις επεμβάσεις πλησίον μνημείου ισχύει ο κανόνας του επιτρεπτού, αλλά μόνο κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργού Πολιτισμού, ειδικά δε για οικοδομικές εργασίες η έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού χορηγείται εάν η απόσταση από το ακίνητο μνημείο -στην έννοια του οποίου συμπεριλαμβάνεται πλέον ρητώς και το άμεσο περιβάλλον του- ή η σχέση με αυτό είναι τέτοια ώστε να μην κινδυνεύει να επέλθει άμεση ή έμμεση βλάβη σε αυτό. Από τα ανωτέρω παρέπεται ότι ο Υπουργός Πολιτισμού προκειμένου να χορηγήσει την έγκριση (άδεια) εκτελέσεως έργου είτε επί είτε πλησίον μνημείων αξιολογεί τα χαρακτηριστικά του έργου και εκτιμά τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις που θα έχει η εκτέλεσή του στα ακίνητα μνημεία, δηλαδή στα αγαθά που εμπίπτουν στο πεδίο προστασίας του αρχαιολογικού νόμου. Η αιτιολογία της χορηγουμένης εγκρίσεως (αδείας) ελέγχεται συνεπώς ως προς τα ζητήματα αυτά, πρέπει δε, για να είναι πλήρης, να περιέχει : α) περιγραφή των προστατευτέων μνημείων, β) περιγραφή του προς εκτέλεση έργου και γ) τεκμηριωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων του έργου επί των μνημείων (βλ. ΣτΕ 1580/2007 επτ, 3224/2006, 3454/2004 Ολομ). Η έγκριση δηλαδή της οικείας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία αποτελεί την προϋπόθεση εκδόσεως των τυχόν απαιτουμένων για την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών και τη χρήση κτηρίων λοιπών διοικητικών πράξεων, χορηγείται μόνον εάν, κατά την αιτιολογημένη κρίση της υπηρεσίας, το έργο ή η δραστηριότητα, είτε καθεαυτό είτε ενόψει των συνθηκών που υφίστανται στην περιοχή, δεν συνεπάγονται δυσμενείς επιπτώσεις στη διατήρηση, την προβολή και την εν γένει προστασία του μνημείου, αλλά και του χώρου που το περιβάλλει, και μάλιστα σε έκταση επαρκή για την ανάδειξή του (πρβλ. ΣτΕ 3406/2001 3895/2000, 3458/2000, 1787/2000, 1109/2000,1437/1998,4426/1997,2725/1997,2073/1997, 5617/1996, 5448/1996).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση , το ακίνητο, στο οποίο θα υλοποιηθεί το έργο βρίσκεται αρκετά πλησίον των ορίων του αρχαιολογικού χώρου των Κορόντων, ο οποίος (χώρος) οριοθετήθηκε πρόσφατα κατά τις διατάξεις του ν. 3028/2002 από την αρχαιολόγο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας κα Βασιλική Τσαντήλα και εκκρεμεί έγκρισή της από το ΥΠΟΑ. Για τον αρχαίο αυτό χώρο, τα Κόροντα, η ίδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας στο υπ΄αρ. πρωτ. φ. 222/Β4-41/692/23-3-2015 έγγραφό της αναφέρει ότι «το κάστρο στη θέση Ψηλοράχη είναι καλά γνωστό στην Εφορεία μας ………… και ανήκει στους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ακαρνανίας και από τις πρωιμότερες αρχαίες εγκαταστάσεις, πάνω σε φυσική δίοδο και σε στρατηγική θέση. Η πόλη και ειδικότερα η αρχαία αυτή οχύρωση , συνολικού μήκους 1,510 μ. αναφέρεται σε πλήθος άλλων επιστημονικών μελετών και η σχετική βιβλιογραφία ελληνική και ξενόγλωσση είναι ιδιαίτερα πλούσια». Η αρχαία πόλη «τα Κόροντα», ανήκε στο κοινό των Ακαρνάνων και ανάγεται στο 1800 π.Χ.. Για την ιστορία της και τις αρχαιότητες της πόλης γίνεται λόγος αναλυτικά στο βιβλίο του Αλέξανδρου Σάββα «Μελετήματα του Ξηρομέρου, Ιστορικά και Λαογραφικά στοιχεία της Χρυσοβίτσας Ξηρομέρου» β’ έκδοση, 2015 (βλ. σελ.59 έως 78).
Το επίδικο ακίνητο λοιπόν, βρίσκεται πολύ κοντά στην οριοθετημένη περιοχή του αρχαιολογικού χώρου των Κορόντων (βλ. το σχετικό σχεδιάγραμμα) και μόλις σε απόσταση 550μ. περίπου σε ευθεία γραμμή από τα τείχη της αρχαίας πόλης. Η επίδικη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν αναφέρει πουθενά σε κανένα σημείο της την αρχαία πόλη των Κορόντων και τις σωζόμενες αρχαιότητες (βλ. τη σελ.40 και επ. της ΜΠΕ), ούτε βεβαίως αναφέρει την κοντινή απόσταση του επιδίκου ακινήτου από αυτή και αυτό γίνεται σκοπίμως για να αποκρύψει τις επιπτώσεις που θα έχει το έργο στις υπάρχουσες αρχαιότητες (βλ. σελ. 45 και 47 της ΜΠΕ). Για το επίδικο ακίνητο εντελώς παράνομα έχουν χρησιμοποιηθεί οι γνωμοδοτήσεις των Τοπικών Εφορειών που είχαν χορηγηθεί παλαιότερα, το έτος 2011 για άδεια ανέγερσης δύο αγροικιών και για επιχείρηση φωτοβολταικών (βλ. το υπ΄αρ. πρωτ. Φ 222/Β4-41/208, 265 και 394 /26-2-2016 έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδος ). Τα ίδια έγγραφα – γνωμοδοτήσεις χρησιμοποιεί και η επίδικη ΜΠΕ (βλ. σελ. 58 κεφ. παραρτήματος με στοιχεία c, d και c) για εντελώς διαφορετικό έργο δηλαδή για την επίδικη βιομηχανική μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (βλ. σελ. 19 της ΜΠΕ- Αναλυτική περιγραφή σχεδιασμού του έργου-δραστηριότητας). Καθίσταται λοιπόν σαφές, ότι οι ανωτέρω άδειες – γνωμοδοτήσεις δεν αφορούν την εν λόγω χρήση και χρησιμοποιήθηκαν σκοπί-μως από το μελετητή και κύριο του έργου για να παραπλανήσουν και τελικά παραπλάνησαν τις αρμόδιες για την έγκριση της ΜΠΕ αρχές .
Επίσης στην προσβαλλόμενη απόφαση χρησιμοποιούνται γνωμοδοτή-σεις που εκδόθηκαν από τις τοπικές Εφορείες τα έτη 2015 και 2016 οι εξής: 1) το με αρ. πρωτ. Φ10-ε/3734/5-10-2015 έγγραφο της Υπηρεσίας Νεότερων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτ. Ελλάδος, Πελοποννήσου και Ν. Ιονίου με το οποίο γνωστοποιήθηκε , ότι στην περιοχή δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα νεώτερα μνημεία ή ιστορικοί τόποι, που να εμπίπτουν στην αρμοδιότητα αυτής, 2) το με αρ. πρωτ. Φ 222/Β4/41/6514/6-11-2015 έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας με το οποίο αυτή εκφράζει ότι δεν έχει καταρχήν αντίρρηση για την έγκριση της ΜΠΕ και την υλοποίηση του έργου του θέματος , με τον όρο να κατατεθεί στην Εφορεία μελέτη του έργου για έγκριση και 3) το με αρ. πρωτ. Φ 222/Β4-41/9090/21-12-2015 έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας με το οποίο εκφράζει ότι δεν έχει κατ΄ αρχήν αντίρρηση για την έγκριση της ΜΠΕ για την υλοποίηση του έργου του θέματος υπό όρους (βλ. υπ΄αρ. 62,63 και 66 έγγραφά της προσβαλλόμενης απόφασης). Όμως οι παραπάνω γνωμοδοτήσεις – βεβαιώσεις –εγκρίσεις δεν έχουν εκδοθεί από την καθ΄ υλη αρμόδια αρχή, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Υπουργός Πολιτισμού ύστερα από γνώμη του ΚΑΣ ( βλ. άρθρο 10 παρ. 3α του Ν. 3028/2002) και η προσβαλλόμενη απόφαση που έλαβε υπόψη τις παραπάνω εγκρίσεις αναρμοδίων υπηρεσιών (τοπικών Εφορειών χωρίς γνώμη του ΚΑΣ) και ενέκρινε στη συνέχεια τους περιβαλλοντικούς όρους του παραπάνω έργου, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις παραπάνω διατάξεις του νόμου και για το λόγο αυτό πρέπει να ακυρωθεί και εξαφανισθεί.
Να σημειωθεί επίσης, ότι δεν προσκομίζεται η απαιτούμενη ά-δεια-έγκριση εκτελέσεως έργου από τον αρμόδιο Υπουργό Πολιτι-σμού, η οποία χορηγείται για επεμβάσεις είτε επί, είτε πλησίον μνημείων και πρέπει να περιέχει: α) την πλήρη περιγραφή των προστατευτέων αρχαίων, β) πλήρη περιγραφή του προς εκτέλεση έργου και γ) πλήρη και τεκμηριωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων του έργου επί των αρχαίων (βλ. ΣτΕ 3279/2003, ΣτΕ 2057/2007, ΣτΕ 3824/2007). Ακόμη να σημειωθεί ότι η εν λόγω έ-γκριση δεν χορηγείται εάν η απόσταση από το ακίνητο μνημείο ή η σχέση με αυτό είναι τέτοια ώστε να κινδυνεύει να επέλθει άμεση ή έμμεση βλάβη αυτού, λόγω του χαρακτήρα του έργου ή της επιχείρησης ή της εργασίας ( άρθρα 10 παρ. 3β του Ν. 3028/2002 όπως στην προκειμένη περίπτωση που η απόσταση είναι πολύ μικρή και υπάρχει κίνδυνος βλάβης, λόγω του χαρακτήρα του έργου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την αρμοδιότητα του ΥΠΠΟΑ και την αναγκαιότητα ελάχιστης απόστασης εγκατάστασης κατά περίπτωση μετά από γνώση του ΥΠΠΟΑ στο πλαίσιο της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης την αποδέχεται και η ίδια η επίμαχη ΜΠΕ στο παράρτημα VI (Β’. Αποστάσεις από περιοχές και στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς σ.16).
4. Επίσης, το ακίνητο αυτό, στο οποίο χωροθετείται η εν λόγω εγκατάσταση βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 500μ. από τα όρια του οικισμού Χρυσοβίτσας, όπως αυτά έχουν καθοριστεί με την υπ΄αρ. 678/1985 απόφαση του Νομάρχη Αιτωλ/νίας ( ΦΕΚ Δ 918/1986) κατά παράβαση του παραρτήματος VI περ. δ» .Αποστάσεις από οικιστικές Δραστη-ριότητες «της ΚΥΑ 49828/2008 ( ΦΕΚ Β 2464) και η εγκριθείσα μελέτη ΜΠΕ πρέπει να ακυρωθεί, ως μη νόμιμη. Ειδικότερα στην υποβληθείσα για έγκριση μελέτη ο μελετητής αναφέρει ότι το εν λόγω αγροτεμάχιο «…απέχει τις κάτωθι αποστάσεις από τα κέντρα των πλησιέστερων οικισμών, ήτοι Χρυσοβίτσα 1.260» (βλ. σελ. 4/58 μελέτης). Αποκρύπτει όμως και δεν αναφέρει ως όφειλε ότι ο οικισμός Χρυσοβίτσα έχει με την ανωτέρω απόφαση νόμιμα καθορισμένα όρια οικισμού και όρους δόμησης και οι μετρήσεις των αποστάσεων για τη χωροθέτηση έπρεπε να υπολογιστούν με βάση τα εν λόγω όρια οικισμού.
5. Για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων πρέπει να τηρείται σειρά διαδικασιών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η προκαταρκτική περιβαλ-λοντική εκτίμηση και αξιολόγηση του προτεινόμενου έργου ή της δραστηριότητας.
Στην προκειμένη περίπτωση, βέβαιη είναι και η μόλυνση του περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή στην οποία έχουν αναπτυχθεί οι αναφερόμενες αναλυτικά στην προσφυγή μας βιολογικές καλλιέργειες, για τις οποίες επιδοτούνται οι κάτοικοι- αγρότες της τοπικής Κοινότητας Χρυσοβίτσας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Όμως οι καλλιέργειες αυτές (βιολογικές) δεν είναι συμβατές με την παραπάνω λειτουργία της επιχείρησης που θα εγκατασταθεί και λειτουργήσει στην ίδια περιοχή, δεδομένου ότι στη μελέτη δεν προβλέπεται η ύπαρξη μόνιμου εγκατεστημένου συστήματος ελέγχου (φίλτρου για την παρακράτηση μικροσωματιδίων και ρύπων και αυτόματος αναλυτής), ο οποίος θα δείχνει το είδος των ρύπων που επιτρέπονται. Δεν επιτρέπεται λοιπόν η ανεξέλεγκτη λειτουργία της μονάδας και για λόγους προστασίας της υγείας των κατοίκων των τριών χωριών, που βρίσκονται στις παραπάνω κοντινές αποστάσεις. Η ίδια η επίδικη ΜΠΕ αναφέρει στη σελ. 8 ότι κατά την λειτουργία της μονάδας θα γίνονται εκπομπές αερίων ρύπων στους οποίους περιλαμβάνονται τα καυσαέρια, τα οποία έχουν περίπου την ίδια σύσταση με αυτά της καύσης DIESEL, με αυξημένα τα επίπεδα οξειδίων του αζώτου (NOx), σημειώνοντας μόνο ότι αυτοί (οι ρύποι) θα είναι λιγότεροι από εκείνους που παράγουν τα συμβατικά καύσιμα.
Να σημειωθεί ότι η ίδια η ΜΠΕ του έργου αναφέρει ότι θα γίνονται κατά καιρούς μετρήσεις (σ.51) και συνεπώς δεν θα υπάρχει μόνιμα εγκατεστημένο σύστημα ελέγχου (φίλτρο). Η δε έλλειψη μόνιμου συστήματος ελέγχου θα καθιστά απροσδιόριστο το επίπεδο των ρύπων που εκπέμπονται. Λόγω της μη παραγωγής στην περιοχή της καυσίμου ύλης αλλά και της προαναφερθείσας ανεξέλεγκτης λειτουργίας της μονάδας είναι βέβαιη η μόλυνση του περιβάλλοντος με την χρησιμοποίηση, ως καυσίμων, άλλων ρυπογόνων ουσιών. Είναι σε όλους γνωστό ότι οι μονάδες αυτές κατά την λειτουργία τους γίνονται εξαιρετικά ρυπογόνες και ενοχοποιούνται για σοβαρές βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και για περιβαλλοντικές καταστροφές. Για το λόγο αυτό άλλωστε πανελλαδικά οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στην εγκατάστασή τους (βλ. περιπτώσεις Μαρμάρων Ιωαννίνων, Μαρκόπουλου Αττικής, Θέρμης Θεσσαλονίκης) όπου οι κάτοικοι πέτυχαν να ακυρώσουν αποφάσεις που ενέκριναν παρόμοιες περιβαλλοντικές μελέτες.
Στην ίδια περιοχή βρίσκεται το βελανινοδάσος Ξηρομέρου, το οποίο αποτελεί τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους από την Τράπεζα Στοιχείων του Μετσόβιου Πολυτεχνείου στη βάση δεδομένων, ενώ τμήμα του ως άνω βελανινοδάσους, που γειτνιάζει με την λίμνη Οζερού και Αχελώου είναι ενταγμένο στο NATURA 2000 (Βλ. ΣτΕ 910/2008 & 209/2008).
Αξίζει να σημειωθεί επίσης, ότι καμία ωφέλεια δεν θα υπάρξει για την περιοχή και τους κατοίκους της από την υλοποίηση της παραπάνω επένδυσης, έστω και στον τομέα της απασχόλησης εργατικού δυναμικού της περιοχής, ως αντιστάθμισμα των επιβλαβών συνεπειών της επένδυσης, αφού δεν υπάρχει οποιαδήποτε υπόσχεση και πολύ περισσότερο δέσμευση για πρόσληψη προσωπικού από την περιοχή, όπως συνέβη με την εταιρία «Νηρέας», στην οποία απασχολούνται πολλοί νέοι της περιοχής μας. Οι επιπτώσεις δηλαδή από την λειτουργία της παραπάνω μονάδας θα είναι βλαπτική και για την οικονομία των κατοίκων της περιοχής, δηλαδή για τις καλλιέργειες και τις κτηνοτροφικές μονάδες αλλά και για την ίδια την υγεία των κατοίκων.
Για την εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων πρέπει να λαμβάνεται σο-βαρά υπόψη τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών. Οι δε αρμόδιοι Δήμοι πρέ-πει να λαμβάνουν άδεια και να συντάσσουν σχέδιο χωροταξικής οργάνωσης για την εγκατάσταση τέτοιων μονάδων, οι οποίες δεν μπορεί απρογραμμάτιστα να εγκαθίστανται σε απίθανα σημεία και όλως τυχαίως σε μέρη όπου θα τύχει να αγοραστεί κάποιο ακίνητο. Στην προκειμένη περίπτωση όλες οι τοπικές κοινότητες (Χρυσοβίτσας, Προδρόμου, Αγραμπέλων), ο Δήμος Ξηρομέρου οι λοιποί φορείς και όλοι γενικά οι κάτοικοι χωρίς καμία εξαίρεση έχουν τοποθετηθεί αρνητικά (βλ. προσκομιζόμενα ψηφίσματα του Συλλόγου Φίλων Βελανιδιάς και της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου ΟΠΣΥΞ).
Ο σύλλογός μας δεν είναι ενάντια σε σύγχρονες τεχνολογίες και εφαρμο-γές, ούτε σε νέες καινοτόμους επιχειρηματικές δραστηριότητες , αρκεί αυτές να ασκούνται με κανόνες σεβασμού στο περιβάλλον και την κείμενη νομοθεσία , γεγονός όμως που δεν συμβαίνει στην προκειμένη υπόθεση.
Σε κάθε περίπτωση , εάν πράγματι ο επενδυτής επιθυμεί να πραγματο-ποιήσει την παραπάνω επένδυση, μπορεί να την υλοποιήσει στην περιοχή «ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙ» Αστακού, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως βιομηχανική περιοχή και έχουν αναπτυχθεί εκεί οι εγκαταστάσεις της ΝΑΒΙΠΕ και η οποία βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από την περιοχή που προσπαθεί να την υλοποιήσει σήμερα.
Να σημειωθεί ότι στην εν λόγω περιοχή (ΝΑΒΙΠΕ) εγκρίθηκε το 2009 ά-δεια της εταιρίας ΤΕΡΝΑ από βιομάζα πολλαπλάσιας ισχύος δηλαδή για 200KW.
Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις της ΡΑΕ, οι άδειες από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην χώρα μας καλύπτουν το 20% της συνολικής παραγωγής. Ήδη το ποσοστό αυτό ήδη έχει καλυφθεί, και στην Δυτική Ελλάδα έχουν υπερκαλυφθεί οι άδειες από ανανεώσιμες πηγές φθάνοντας το 30% και παρά ταύτα συνεχίζεται η χορήγησή τους. Άραγε ποια η τύχη τους μετά την έγκρισή τους αφού πλέον δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν?
Τις παραπάνω αντιρρήσεις μας για την λειτουργία της μονάδας από βιομάζα στην περιοχή μας τις συμμερίζεται και ο πρώην υπουργός ΠΑΠΕΝ κ. Παν. Λαφαζάνης σε απάντησή του στη βουλή με αφορμή ερώτηση του ΚΚΕ για όμοια περίπτωση βιομάζας στα Βασιλικά του δήμου Θέρμης. Ειδικότερα για τους ίδιους λόγους ο τ. υπουργός θεώρησε απόλυτα δικαιολογημένη την αντίδραση των κατοίκων και θεώρησε ότι η λειτουργία της δεν εξυπηρετεί την περιοχή (βλ. τη από 24-4-2015 απάντηση στη Βουλή).
Επειδή προσκομίζουμε και επικαλούμαστε: 1) Τα υπ΄ αρ. πρωτ. Φ 222/84-41-692/23-3-2015, 2) Φ 222/Β4-41/208, 265 και 394/26-2-2016 έγγραφα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδος, 3) το κεφάλαιο από το βιβλίο «Μελετήματα του Ξηρομέρου, του Αλεξ. Σάββα, σελ 59 έως 78, 4) τα προσκομιζόμενα ψηφίσματα, 5) την από 24-4-2015 απάντηση του κ. Λαφαζάνη, 6) τα άρθρα 6, 18 και το παράρτημα VI περ. Β΄ της ΚΥΑ 49828/12-11-2008 (ΦΕΚ τεύχος Β΄2464/3-12-2008) και 7) τις αποφάσεις ακυρώσεως των αντίστοιχων ΜΠΕ στα Μάρμαρα και στο Μαρκόπουλο.
Για τους λόγους αυτούς
ΖΗΤΟΥΜΕ
Να γίνει δεκτή η προσφυγή μας και να ακυρωθεί και εξαφανισθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.
Αθήνα 10-06-2016
Για τον προσφεύγοντα Σύλλογο
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος
Σπυρίδων Γ. Γρίνος
Για τον προσφεύγοντα Σύλλογο
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος
Σπυρίδων Γ. Γρίνος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου